Mazoşizmin Psikanalitik Yaklaşımına Bir Katkı

Travmatize olmuş bebek ve çocuklar saldırganlık, acı ve sahte sadomazoşistik davranışlar yetişkinlerde olduğu gibi gösterebilirler.

Çocuklukta ve daha sonraki karakter bozukluklarındaki sadomazoşizmin tekrarlanması için üç tane hipotez ileri sürülebilir.

1. Acı ve acılı duygulanım saldırganlığın kaynağı olabilir.
2. Ruhsal yapının gelişiminde önemli rol oynayan saldırganlık kontrolüne olan ihtiyaç
3. Çocuk istismarı ve travmada dürtü kontrolü için kullanılan fantezilere zarar verir.

Karakter bozukluklarında saldırganlık kontrolü ve ifade güçlüğü esas noktalardır.

Psikanalitik çerçevenin başlangıcı için, sadomazoşizmin keşfi adına üç tane temel hipotez söz konusudur.

Bunlardan birincisi çocuk saldırganlığı ifade edebilmek ve onu ayarlayabilmek adına zihinsel yapısının bunu kullanabilmesidir.

Bu gibi durumlarda hem saldırganlığa karşı bilinçdışı savunma geliştirmesi konusundan hem de ego ve süper egonun yapılanmasına katkıda bulunur. Ayrıca saldırgan davranışların stereotipik tekrarlayıcılığına ve ego ve süper egonun gelişiminin bozulmasına engele olarak çatışmaların çözümünü sağlar.

İkinci hipotez ise acı ve acılı duygulanımların saldırganlığa kaynak teşkil etmeleridir.

Saldırgan ve cinsel dürtülerin kaynaklarının benzer olduğu düşünülürse buradaki saldırganlıktan kastedilen aynı zamanda da cinsel dürtülerdir.

Üçüncü hipotez ise travmanın psikolojik etkileri ,çocukluk ve yetişkinlik yaşamındaki fantezilerin kapasitelerinin fonksiyonları en iyi şekilde anlaşılmalı ve bu fantezilerin içerikleriyle bağlantı kurulmalıdır.

Egonun entegrasyonunda ve bağımsızlaşmasında fantezinin kompleks yapısını anlamak önemlidir.

Mazoşizmden söz ettiğimiz zaman aklımıza ilk gelen bir kişinin fiziksel yada zihinsel olarak acıya karşı duyduğu eğilim ve bu acılardan sexüel haz duyduğu düşüncesidir.Mazoşizm insan zihninin ve doğasının temel bir karakteristiği olan , haz ilkesiyle çelişiyor gibi görünmektedir. Gerçekten bazı mazoşistler için '' fizksel ve ruhsal acıyı'' cinsel obje tarafından sağlayarak bundan cinsel haz elde ederler. Acıdan kaçan

insan neden acıya yönelir. Mazoşizmde elde edilen acı bizim tanımladığımız acıdan başka bir şey midir. Acıdan kaçan insan neden acıdan zevk almaya yönelir. Buradaki haz alma acaba hazsızlığa karşı ortaya çıkan bir durum mudur? Hazsızlığa karşı ortaya çıkan bu durum pardoksun asıl kaynağı mıdır? İç ve dış dünyanın acı gerçekleriyle karşılaşan insanın patolojik bir anlaşma metodu mudur?

Bu konunun içinde en iyi bilinen mazoşistik sapkınlıklardır. Gerek Freud öncesi psikiyatrik literatürde gerekse de psikanalitik araştırmalarda daha geniş kliink araştırmalarda üzerinde çalışma yapılmıştır. Sayısız yazar ve araştırmacı Freud a bu konuda değişik bakış açıları kazandırmış ve Freud un bu konuyu geniş bir şekilde incelemesine katkıda bulunmuştur. Freud mazoşistik cinsellikte pregenital özellikleri vurgulamıştır.

Mazoşistik fanteziler ya da gerçek doyum erkek mazoşistlerde kendilerini bir kadın ve kadın rolüyle bilinçdışı bir şekilde özdeşleştirerek kendilerinde pasif genital arzularını ağrı ve acı ile uyandırarak yaşantılamaktadırlar.

Bu gibi durumlarda zalim ve acımasız, fallik kadın (aslında erkek) bir erkeği cezalandıran pozisyonunda olur. Bu zihinsel aldatmaca aslında kadının cezalandırıcı işlevi ile hem kadının penisinin yokluğu inkar edilmiş olur diğer ikinci bir kazançla da kastrasyon tehlikesi ortadan kalkmış olur. Yani burada kadın hem cezalandıran, aktif olan ama penisi olmayan ama aynı zamanda da cezalandıran ve ezen olduğu içinde aynı zamanda penisi olandır. Yani burada ki mücadele kastrasyon tehlikesine karşı önlem alma çabasıdır.

Mazoşizmde diğer esas nokta pasivite ile mazoşizm arasındadır. Aktivasyonun olmayışı bazen pasivizasyonu düşündürmektedir. Bunun içinde hareketsizlik daha doğru bir tanım olmaktadır.

Kaynaklar

Pain, Aggression, Fantasy, and Concepts of Sadomasochism. William I. Grossman, M.D.Originally appeared in 1991 Psychoanal. Q., 60:22-51 – used by permission.

Essentıal Papers on Masochism